Aan de voet van de Pyreneën
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Rita en Anita
08 Juni 2012 | Frankrijk, Parijs
De week is weeral voorbijgevlogen en nu zijn we in St. Jean-Pied-de-Port, de laatste stopplaats voor de grote tocht door de Pyreneën. Spijtig genoeg zijn we nog maar met z'n 2 want Lea heeft de strijd gestaakt.
Maandagavond hebben we in Lagraulière op een kasteel geslapen bij 2 Amerikaanse dames, moeder en dochter. Zij hadden een jaar geleden dat kasteel gekocht van nen Hollander en zij spraken geen woord Frans. 's Morgens kwam er een firma om graafwerken te doen en die belden omdat ze voor de poort stonden. Maar omdat zij ze niet verstond vroeg ze of wij de telefoon wilden overnemen om den uitleg te doen in 't Frans. Maar voor eten en slapen een heel goed adres. Toen we doorreden zagen we in het dorpje een Nederlander aan het gemeentehuis staan en wij dachten dat hij wachtte tot dat openging voor een stempel te halen, maar hij had daar een stopkontakt ontdekt buiten en hij was zijn i-phone aan het opladen. Na nog wat gebabbeld te hebben reed hij door zonder zijn gsm. Toevallig zagen wij die daar nog liggen en hebben die maar meegenomen. Na een half uur fietsen kwam hij ons tegen en wij dachten dat hij terugreed voor zijn i-phone maar die had hij nog niet gemist. Hij dacht dat hij een verkeerde weg genomen had en daarom was hij teruggekeerd. Zijn i-phone had hij nog niet gemist. Hij was zeer gelukkig dat hij die terughad want de eerste week dat hij vanhuis was had hij in de Ardennen geen bereik en zijn vrouw had de hulpdiensten ingeschakeld en die waren met man en macht, ook met de helikopter, op zoek naar die Hollander. Toen is hij een paar dagen terug naar huis gegaan en dan terug vertrokken. Dat was Sjaak uit Weert. Nadien zagen we ook nog Jaap met pak en zak en veel te zwaar geladen. 's Avonds hebben we dan geslapen in St. Sauveur la vallée bij ne Brusseleer, de Wilfried (ne rare kadée). Maar we hebben er wel goed gegeten en gelachen. Toen we 's morgens beneden kwamen had hij onze fietsen versierd en te koop gezet voor prijzen van den Aldi. Voor 230 tot 379,99 euro.
Woensdagavond zijn we een eerste keer in refuge terecht gekomen. Daar sliepen we met 6 op de kamer. 's Avonds konden we gaan eten in een restaurantje in de buurt buiten op een pleintje onder de bomen met 14 pelgrims van alle nationalteiten. Wij waren de enige fietsers en Vlamingen. Nog 3 Walen (ouw snoepers) die het druk hadden met 2 Canadeese meisjes te versieren. Gisteren kwamen we dan weer een Hollander tegen op weg naar huis. Hij had al meer dan 2000 km afgelegd. Hij was tot in Oloron st. Marie geraakt maar hij zag de tocht door de Pyreneën niet zitten en dus reed hij maar terug naar huis richting Eindhoven. Hij was veel te zwaar geladen want hij vond het niet kunnen om maar met 2 t-shirts en 2 broeken op reis te gaan. En hij vond dat hij geen fietsbenen had want hij zat op kantoor. 's Avonds kwamen we in de voor de 2de keer in een refuge. Daar logeerde ook een Nederlands koppel uit Renesse, die baten daar een kuuroord uit, waar je je kunt ontgiften. Dat is een week lang vasten. (en kotsen). Zij waren op weg te voet elk met een karretje. Het ene had hij zelf in elkaar geknutseld met aan elke kant 2 zwanen. Daarin vervoerden ze een harp. Na het eten kregen we dus nog een concert van madam. Buiten stonden er ook nog 5 mannen à capella te zingen, dat was echt heel prachtig om te horen. Vanmorgen zijn we goed op tijd vertrokken want we wilden vanavond in St. Jean-Pied-de-Port zijn. Het ging heel vlot en bij het bergafrijden in een dorpje was er over de hele breedte van de weg een gleuf die we niet konden ontwijken. De drinkbus van Rita vloog eraf en bolde over de baan recht de gracht in. Een geluk dat de auto die erachter kwam ze niet platgereden heeft. Vanmiddag waren we in Oloron st. Marie. In de namiddag moesten we nog een pittig klimmetje doen. De col d'Osquich, 5 km klimmen tussen de 6 en 8 %. Een goed half uur klimmen en 5 km dalen in 5 min. Morgen begint dus de tocht door de Pyreneën. Dus kruipen we nu onder de wol want we willen er op tijd aan beginnen.
groetjes en tot de volgende.
Maandagavond hebben we in Lagraulière op een kasteel geslapen bij 2 Amerikaanse dames, moeder en dochter. Zij hadden een jaar geleden dat kasteel gekocht van nen Hollander en zij spraken geen woord Frans. 's Morgens kwam er een firma om graafwerken te doen en die belden omdat ze voor de poort stonden. Maar omdat zij ze niet verstond vroeg ze of wij de telefoon wilden overnemen om den uitleg te doen in 't Frans. Maar voor eten en slapen een heel goed adres. Toen we doorreden zagen we in het dorpje een Nederlander aan het gemeentehuis staan en wij dachten dat hij wachtte tot dat openging voor een stempel te halen, maar hij had daar een stopkontakt ontdekt buiten en hij was zijn i-phone aan het opladen. Na nog wat gebabbeld te hebben reed hij door zonder zijn gsm. Toevallig zagen wij die daar nog liggen en hebben die maar meegenomen. Na een half uur fietsen kwam hij ons tegen en wij dachten dat hij terugreed voor zijn i-phone maar die had hij nog niet gemist. Hij dacht dat hij een verkeerde weg genomen had en daarom was hij teruggekeerd. Zijn i-phone had hij nog niet gemist. Hij was zeer gelukkig dat hij die terughad want de eerste week dat hij vanhuis was had hij in de Ardennen geen bereik en zijn vrouw had de hulpdiensten ingeschakeld en die waren met man en macht, ook met de helikopter, op zoek naar die Hollander. Toen is hij een paar dagen terug naar huis gegaan en dan terug vertrokken. Dat was Sjaak uit Weert. Nadien zagen we ook nog Jaap met pak en zak en veel te zwaar geladen. 's Avonds hebben we dan geslapen in St. Sauveur la vallée bij ne Brusseleer, de Wilfried (ne rare kadée). Maar we hebben er wel goed gegeten en gelachen. Toen we 's morgens beneden kwamen had hij onze fietsen versierd en te koop gezet voor prijzen van den Aldi. Voor 230 tot 379,99 euro.
Woensdagavond zijn we een eerste keer in refuge terecht gekomen. Daar sliepen we met 6 op de kamer. 's Avonds konden we gaan eten in een restaurantje in de buurt buiten op een pleintje onder de bomen met 14 pelgrims van alle nationalteiten. Wij waren de enige fietsers en Vlamingen. Nog 3 Walen (ouw snoepers) die het druk hadden met 2 Canadeese meisjes te versieren. Gisteren kwamen we dan weer een Hollander tegen op weg naar huis. Hij had al meer dan 2000 km afgelegd. Hij was tot in Oloron st. Marie geraakt maar hij zag de tocht door de Pyreneën niet zitten en dus reed hij maar terug naar huis richting Eindhoven. Hij was veel te zwaar geladen want hij vond het niet kunnen om maar met 2 t-shirts en 2 broeken op reis te gaan. En hij vond dat hij geen fietsbenen had want hij zat op kantoor. 's Avonds kwamen we in de voor de 2de keer in een refuge. Daar logeerde ook een Nederlands koppel uit Renesse, die baten daar een kuuroord uit, waar je je kunt ontgiften. Dat is een week lang vasten. (en kotsen). Zij waren op weg te voet elk met een karretje. Het ene had hij zelf in elkaar geknutseld met aan elke kant 2 zwanen. Daarin vervoerden ze een harp. Na het eten kregen we dus nog een concert van madam. Buiten stonden er ook nog 5 mannen à capella te zingen, dat was echt heel prachtig om te horen. Vanmorgen zijn we goed op tijd vertrokken want we wilden vanavond in St. Jean-Pied-de-Port zijn. Het ging heel vlot en bij het bergafrijden in een dorpje was er over de hele breedte van de weg een gleuf die we niet konden ontwijken. De drinkbus van Rita vloog eraf en bolde over de baan recht de gracht in. Een geluk dat de auto die erachter kwam ze niet platgereden heeft. Vanmiddag waren we in Oloron st. Marie. In de namiddag moesten we nog een pittig klimmetje doen. De col d'Osquich, 5 km klimmen tussen de 6 en 8 %. Een goed half uur klimmen en 5 km dalen in 5 min. Morgen begint dus de tocht door de Pyreneën. Dus kruipen we nu onder de wol want we willen er op tijd aan beginnen.
groetjes en tot de volgende.
-
08 Juni 2012 - 21:42
De Man Van De Aldi:
Jawatte, een prachtig verhaal van jullie wedervaren. De moed en de wil om te slagen ligt er bovenop. Jullie zullen het halen, daar ben ik zeker van. Ik ben en blijf een fan van de fietsmadammen. Jammer te horen dat er iemand is afgevallen en ook jammer dat we nog geen foto's gezien hebben.
Hou vol, ik duim voor u. Veel groetjes uit het koude en natte Belgie. ,Geef er nog een stevige trap op.
-
09 Juni 2012 - 08:07
Jeannine:
Waw wat een belevenissen! Dat die Hollanders rare kwieten zijn weten we al lang.Spijtig dar Lea heeft opgegeven.Smeer je beentjes maar goe in en succes en zeker heel voorzichtig met je tocht door de Pyreneen dikke knuf JX
-
09 Juni 2012 - 09:45
Luk Vdv:
Formidastisch, maar ik had niet anders verwacht van die stoere madammen. Jammer dat Lea moest afhaken, maar 't is ook een niet te onderschatten tocht hé. Hou de moed er maar in en geeft er nen trap op! -
10 Juni 2012 - 07:47
Jo + Spikel:
Sinds gisteravond ben ik niet meer alleen. Madam vondt het niet nodig An en patje dag te zeggen als zij doorgingen.Den hof daar had zij meer belangstelling naar. De Senseo is om zeep daarom heb maar en nieuwe gekocht. Nu het probleem van de muizen,van het gif is niet gegeten maar ik hoor ze toch niet meer. Het kan dat zij ook in verlof zijn en wachten tot je terug bent. Voor de rest is hier alles dik in orde.
Jo + Spikel -
10 Juni 2012 - 10:37
Frieda Vanwesenbeeck:
hallotoffe fiets madammen,fijn dat ik jullie reis zo mee kan volgen.Jullie maken wat mee en nog een concert onderweg ook al Rita heh je meedezongen?Dat geeft toch een boost he.Maria heb ik gisteren gezien,ze was positief over haar reis.Verder wens jullie goeie benen tot in Compostella en nogfijne tochten.groejes van Frieda -
10 Juni 2012 - 11:29
Britt:
Jullie zijn goed bezig!!
Geniet er nog van,
Groetjes Koen en Britt -
10 Juni 2012 - 18:18
Gita & Isha:
waf waf waf waf, woef waf -
10 Juni 2012 - 18:27
Elzake En Lukske :
zo te lezen hebben jullie al straffe stoten meegemaakt. We kijken al uit naar de volgende stoere verhalen..... -
11 Juni 2012 - 12:52
Corine:
Wat een genot om jullie verslag te lezen.Het is zo geweldig wat jullie doen en gezellig dat je zoveel verschillende mensen tegen komt.
Neem maar overal goed de tijd voor want hier blijft het weer toch knudde.
groetjes Corine -
01 Juli 2012 - 19:08
L+l:
Nooit geleerd teamspirit is samen blijven
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
