eindverslag

Dag 11 van Rye naar Husodde
Wie denkt dat Denemarken plat is moet maar vlug van gedacht veranderen. Er moest serieus geklommen worden. Maar de fietspaden werden beter naarmate we Aarhus naderden. Daar werd dan ook veel gefietst. In de stad zelf was het weer even zoeken naar de juiste richting ook omdat we van route veranderden. Vanaf Aarhus rijden we op de nationale route nr 5. Rond de stad was het precies het zoniënwoud. Heel mooi om door te rijden. In Aarhus zagen we dan ook voor de eerste keer de Oostzee en we volgende kust zuidwaarts om dan naar het westen af te buigen naar Horsens Fjord. Ook deze dag zagen we enorm grote graanvelden. Toen we ’s morgens vertrokken was de lucht grijs en we hadden ons voorzien van regenkledij maar tegen de middag kwam de zon erdoor en werd het warm. De laatste 15 km was het bosweg, soms redelijk berijdbaar en dan weer niet te doen van de keien en de wortels plus dat het nog bergop en bergaf ging. Maar de natuur is er prachtig. Na 107 km kwamen we aan op Husodde Camping.

Dag 12 van Husodde naar Morkholt
We vertrokken onder een stralende zon richting Horsens en zoals dat gaat als je in een stad komt, bordjes verdwenen, zoeken en vragen om dan op de juiste weg te komen. De zuidkust van Horsens Fjord is heuvelachtig, dus op tijd klimmen en dalen. Maar we genoten van de mooie uitzichten. Na Horsens Fjord volgende we terug een stukje Oostzeekust en daarna terug landinwaarts langs de kust van Vejle Fjord. We moesten daar een heel stuk door het bos bergje op bergje af. Maar dat bergje af was niet veel sneller dan bergop om dat het zo hard door de losse steentjes in bochten naar beneden ging. In Vejle verbind een heel hoge brug de noord- en de zuidkust, maar dat is enkel voor auto’s. Wij moesten 10 km rondrijden om de andere kant te bereiken. Nadat we de stad gepasseerd waren volgden we een weg die helemaal vlak was en de kust volgde. Met nog een 30 km te rijden dachten we dat we door de bergen heen waren maar na een draai in de weg stond daar een bord met een helling van 12%. Dat was even verschieten en op de tanden bijten, maar we zijn er geraakt. Het was de eerste keer dat er een bord stond maar ik denk dat we wel meer zo’n hellingen gedaan hebben. Het laatste stuk van de weg reden we door een enorm groot golfterrein, langs weerszijde van de weg. In Denemarken wordt dat klaarblijkelijk veel gespeeld want we hebben er al veel gezien onderweg. Er zijn er naar ’t schijnt 320 in heel het land. Toen we aankwamen op de camping had Elza voor spaghetti gezorgd en we hadden alles klaargezet om buiten te eten. Maar we hadden nog maar goed en wel onze soep op of er brak een onweer los zodat we halsoverkop de caravan in moesten. Later op de avond klaarde het weer op.

Dag 13 van Morkholt naar Nyborg
Ik denk dat jullie niet het geloven maar de zon scheen alweer toen we ’s morgens uit bed kwamen en het was reeds warm genoeg voor Rita om in een topje te vertrekken. Weer fietsten we door de bossen en op een gegeven moment liep de weg dood en geen bordjes meer te vinden. We besloten om niet terug te keren maar om de tractorsporen te volgen, die moesten toch ergens in de bewoonde wereld uitkomen. En inderdaad zo kwamen we op een boerenerf en zijn we achter zijn schuur doorgereden naar voor, naar de oprit die was zeker een kilometer lang in kiezel. Wij waren blij dat daar gene hond los liep want in die kiezel geraakte niet zo rap vooruit. Toen we op de weg kwamen zagen we 100 m terug een bordje staan van de fietsroute, dat was dus een meevaller. We volgden de kust verder tot Middelfart waar we een grote brug over moesten naar het eiland Fünen. Door de regen van de avond ervoor waren de boswegen op sommige plaatsen nogal modderig zeker toen we een ruiterpad volgden. Dat was meer iets voor een mtb dan voor een gewone fiets. Eens we daar door waren hebben we alleen nog maar verharde wegen gehad. In Odense hebben we op de langste straat van Denemarken gereden de “Rugrdsvej”. Verder zagen we nog een man zijn haag snoeien in zijn onderbroek. Het was niet bepaald het laatste nieuwe sexy modelletje, maar het was warm en de wind vloog erdoor. Na 122 km kwamen we aan in Nyborg. Rap even douchen en terug op de fiets naar het station om tiketten te bestellen voor ’s anderdaags want we moeten met de fiets de trein op om over te steken naar het eiland Jutland waar Kopenhagen ligt. ’s Avonds hebbben we nog lang buitengezeten, wel met een dekentje maar het was gezelllig. Toen we goed en wel in bed lagen brak er weer een bui los. Het kletterde er op los. Maar vandaag was er van die bui niets meer te merken.

Dag 14 van Nyborg naar Orved (Ringsted)
Om iets na negen vertrokken we naar het station waar we om 9.28 de trein namen. Eerst reed de trein over een brug tot een klein eilandje waar vroeger alleen een vuurtorenwachter woonde en daarna nog door een tunnel om de overkant te bereiken. Die 20 km werden afgelegd in 12 minuten. Naast het treinspoor liep ook de autostrade en aan de auto’s, die achterbleven, kon je merken dat die trein wel heel snel reed. Voor deze dag hadden we geen lange rit gepland omdat we niet wisten welke uren die trein reed. Dus hebben we vandaag maar 75 km gefietst. Onderweg hebben we Deense vlaggetjes “gevonden” om morgen in stijl aan te komen in Kopenhagen. Op dit moment hebben we zo’n 1645 km gefietst en morgen komen daar nog zo’n 100 bij. Vandaag was het ook wel de warmste dag die we gehad hebben. Hopelijk houden we het morgen voor onze laatste fietsdag nog droog.

Dag 15 van Orved naar Kopenhagen
We vertrokken ’s morgens weeral met een mooie blauwe lucht en de zon aan de hemel. In de voormiddag zagen we nog graven en grafheuvels van de Vikingen. We reden ook weer regelmatig langs golfterreinen. Tegen de middag werd de lucht grijs en we zouden verder fietsen tot het zou beginnen regenen. Een klein beetje smossen heeft het wel gedaan maar meer ook niet. We kwamen aan de kust en daar was een picknickplaats en vermits het toch nog droog was konden we onze boterhammetjes buiten eten. Er kwam plots mist opzetten en het was echt zwoel. Toen we verder reden zag je echt de mist voorbijtrekken en dan plots reed je weer in de zon. Het was echt heel warm. Naarmate we dichter bij Kopenhagen kwamen verdween de mist. Onderweg zagen we ook al meer fietsers die dezelfde weg uitgingen. Zo konden we elkaar een beetje helpen bij het wijzen van de juiste weg. Rond 3 uur reden we Kopenhagen binnen, een prachtige stad met veel mooie gebouwen. Heel druk ook, het is naar ’t schijnt de grootste stad van Scandinavië. Er wordt heel veel gefietst in Kopenhagen maar er zijn dan ook heel goede en brede fietspaden. We arriveerden op de camping in Charlottelund met totaal 1747 km in de benen. Al bij al is onze tocht bijzonder goed meegevallen. Spijtig dat we niet wat meer verslagjes op internet konden plaatsen maar er is niet overal internet beschikbaar op de campings en gisteren was er dan weer een mankement met internet.Maar nu lukt het zoals jullie kunnen zien en wij zijn blij om jullie aanmoedigingen te kunnen lezen. Vandaag en morgen bezoeken we Kopenhagen om dan donderdag terug naar Kalmthout te komen.
Nog veel groetjes aan iedereen van
Rita, Maria, Anita, Luc en Elza