Braniewo - Swetlogorsk (Rauschen)
Blijf op de hoogte en volg Rita en Anita
07 Juni 2015 | Rusland, Svetlogorsk
Vanmorgen vertrokken we rond kwart voor negen richting Rusland. Aan de grens moesten we drie keer onze reispas laten kontroleren. Elke keer moesten er dan slagbomen omhoog gedaan worden als we door mochten. Het viel wel mee want aan onze kant was er maar een kleine wachtrij en wij mochten overal voorgaan. Aan de andere kant richting Polen duurde het wel wat langer want daar stonden ze in 2 lange rijen aan te schuiven.
Al vlug reden we door een landschap dat paars zag van de lupinen. Overal zag je deze bloemen met op sommige plaatsen daartussen het witte fluitenkruid. Het weer was in het begin wat bewolkt maar later klaarde het op. Echt warm zoals de voorbije dagen werd het niet maar toch warm genoeg om in ons T-shirt te fietsen.
In de voormiddag moesten we verschillende keren een spoorweg over. En dat was op eigen risico want slagbomen waren er niet en we zagen ook dat de auto's vertraagden en links en rechts keken alvorens door te rijden. De sporen staken dan nog eens een stuk boven het wegdek en op de meeste plaatsen zo schuin als in Kapellenbos. 's Middags waren we reeds in Kaliningrad of het vroegere Köningsberg. Een zeer drukke stad, maar amper 10 fietsers gezien in heel de stad. Daar waren ook geen goede fietspaden dus reden we veiligheidshalve maar op de stoep. Blij dat we die drukte achter ons konden laten. Op een gegeven ogenblik halen wij een Russische madam op een koersfiets in bij het bergop rijden. Ze bleef toen een stukje achter. Een eindje verder stopten wij even omdat er een rits niet goed dicht was en toen stak zij ons voorbij. We haalden haar weer in bergop en toen bleef ze in het wiel. Bergaf trapte ze eens hard door en ze was ons voorbij maar bij het volgende heuveltje zaten wij terug bij haar in 't wiel. Elke keer als ze gewaar werd dat wij terugkwamen probeerde ze voor te blijven. Dat duurde zo'n 20 km en toen was haar pijp uit want we gingen haar bergop nog eens voorbij en toen we boven omkeken zagen we dat ze al een paar honderd meter achter hing. We hebben haar niet meer teruggezien.
Aangekomen in het hotel konden we niet betalen met euro's of visa we moesten aan de overkant van de straat geld afhalen. De receptioniste was heel vriendelijk maar wat ze allemaal vertelde weten we niet. Ze verstond wel dat wij nog wilden eten en speciaal voor ons deden ze het restaurant open. Daar zaten we dan met ons twee. Het was niet à la Carte maar eten wat de pot schaft en wel direct, we hadden maar amper de tijd om onze tassen op de kamer te zetten. We zijn er intussen ook achter gekomen dat het uur hier hetzelfde is als in West Europa. Het veranderd pas vanaf Litouwen. Dan wordt het 1 uur later en dat blijft zo de verdere reis. Verkeerde informatie in het rittenboekje.
Morgen trekken we dus verder naar Litouwen naar Klaipèda.
Meer nieuws morgen.
Groetjes van Rita en Anita
We zullen ons best doen om goei verslagjes te schrijven maar wij dachten eigenlijk dat we al zo goed waren als de Marcel. Haha, maar toch bedankt voor de fijne reacties van iedereen. Ja beste Fredski we weten ook wel dat je nog veel tekort komt!
Al vlug reden we door een landschap dat paars zag van de lupinen. Overal zag je deze bloemen met op sommige plaatsen daartussen het witte fluitenkruid. Het weer was in het begin wat bewolkt maar later klaarde het op. Echt warm zoals de voorbije dagen werd het niet maar toch warm genoeg om in ons T-shirt te fietsen.
In de voormiddag moesten we verschillende keren een spoorweg over. En dat was op eigen risico want slagbomen waren er niet en we zagen ook dat de auto's vertraagden en links en rechts keken alvorens door te rijden. De sporen staken dan nog eens een stuk boven het wegdek en op de meeste plaatsen zo schuin als in Kapellenbos. 's Middags waren we reeds in Kaliningrad of het vroegere Köningsberg. Een zeer drukke stad, maar amper 10 fietsers gezien in heel de stad. Daar waren ook geen goede fietspaden dus reden we veiligheidshalve maar op de stoep. Blij dat we die drukte achter ons konden laten. Op een gegeven ogenblik halen wij een Russische madam op een koersfiets in bij het bergop rijden. Ze bleef toen een stukje achter. Een eindje verder stopten wij even omdat er een rits niet goed dicht was en toen stak zij ons voorbij. We haalden haar weer in bergop en toen bleef ze in het wiel. Bergaf trapte ze eens hard door en ze was ons voorbij maar bij het volgende heuveltje zaten wij terug bij haar in 't wiel. Elke keer als ze gewaar werd dat wij terugkwamen probeerde ze voor te blijven. Dat duurde zo'n 20 km en toen was haar pijp uit want we gingen haar bergop nog eens voorbij en toen we boven omkeken zagen we dat ze al een paar honderd meter achter hing. We hebben haar niet meer teruggezien.
Aangekomen in het hotel konden we niet betalen met euro's of visa we moesten aan de overkant van de straat geld afhalen. De receptioniste was heel vriendelijk maar wat ze allemaal vertelde weten we niet. Ze verstond wel dat wij nog wilden eten en speciaal voor ons deden ze het restaurant open. Daar zaten we dan met ons twee. Het was niet à la Carte maar eten wat de pot schaft en wel direct, we hadden maar amper de tijd om onze tassen op de kamer te zetten. We zijn er intussen ook achter gekomen dat het uur hier hetzelfde is als in West Europa. Het veranderd pas vanaf Litouwen. Dan wordt het 1 uur later en dat blijft zo de verdere reis. Verkeerde informatie in het rittenboekje.
Morgen trekken we dus verder naar Litouwen naar Klaipèda.
Meer nieuws morgen.
Groetjes van Rita en Anita
We zullen ons best doen om goei verslagjes te schrijven maar wij dachten eigenlijk dat we al zo goed waren als de Marcel. Haha, maar toch bedankt voor de fijne reacties van iedereen. Ja beste Fredski we weten ook wel dat je nog veel tekort komt!
-
08 Juni 2015 - 10:25
Koen, Britt & Laurien:
Goed bezig Moeke en Rita! Fijn jullie verslagjes te lezen! Groetjes van ons 3 -
08 Juni 2015 - 15:23
Quick Louis:
Veel bewondering voor jullie, ge moet het maar doen.
Groetjes van kokske louis (rita weet wel wie) -
08 Juni 2015 - 21:07
Elza En Luc:
Hey Dames,
Dat zal wel een raar gevoel geven zo per fiets Rusland binnenrijden.
Wat zeiden jullie, hé laat ons eens passeren want wij moeten nog ver rijden!
Zoals jullie beschrijven denk ik dat het er een prachtige natuur is en jullie verslagen zijn best om te lezen hoor, ik kan me er alles goed bij voorstellen.
Allez vol goede moed naar de volgende etappe.
grts Elza en Luc -
08 Juni 2015 - 22:07
Fons En Marleen:
Hallo Rita en Anita,
Elke dag volgen we jullie door de prachtige verslagen (figuurlijk).
Ze zijn echt boeiend.
Doe zo voort, veel succes en geniet ervan.
Groetjes van Fons en Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
