Hammerstad - Nordmela - Tromsø - Sørkjosen

Toen we hier op de camping aankwamen had de eigenares gezegd dat als we noodgedwongen een dagje langer moesten blijven ze ons met de auto wel mee kon nemen voor inkopen te doen ofwel zou zij wel iets voor ons meebrengen. Gisterenmiddag kwam ze dan bij ons om te zeggen dat haar plannen voor die veranderd waren en dat het moeilijk zou worden om winkelwaar mee te brengen voor ons. Zij stelde wel voor dat we bij haar een auto konden huren (65€ kassa kassa) maar daar zijn we niet op ingegaan. We hadden in de voormiddag ook al van huisje moeten verwisselen want waar we de eerste nacht geslapen hadden was geboekt voor zaterdag (???) en nu zitten we wel ruimer maar het kost ons ook 250 nok meer. Er waren ondertussen ook Belgen met een mobilhome aangekomen op de camping. Zij waren zo vriendelijk om ons mee te nemen naar Svolvaer terwijl zij daar gingen eten konden wij onze boodschappen doen. Vic en Birgit, uit Schilde, nodigden ons nog uit om ‘s avonds een glaasje te komen drinken. We hebben heel gezellig gebabbeld en informatie uitgewisseld.
Zondagmorgen was de wind gaan liggen en vertrokken we al goed op tijd want we wilden wat kilometers goed maken. We waren blij dat we weer konden fietsen en genoten van de schitterende omgeving en het goede weer. Na een goed uur bereikten we de ferry van Fiskebøl naar Melbu. Toen we in Melbu van boord gingen scheen de zon en vervolgden we onze weg richting Stokmarknes en Sortland. Van Melbu tot Sortland was het landschap totaal anders. Er was meer vlakte tussen de fjord en de bergen en dus ook meer landbouw. Na Sortland werd het weer anders. Er was nog wel veel vlakte maar het was meer moerassig. Na Dragnes reden we door een enorme heidevlakte met op de achtergrond de bergen. In Bø zagen we dan de zee en volgde de weg de kust. We hadden een prachtig zicht op het water. Onderweg ontmoetten we nog een Duitser die op de rotsachtige kust ging kamperen. Hij trok ook richting Noordkaap maar nam er de tijd voor want hij had nam overal veel foto’s. Hij had zelfs een statief bij op de fiets. Even verder zagen we nog een Engelsman uit Birmingham en een meisje uit Chicago. Hij was zijn tocht gestart in Tromsø en trekt naar Azië en zij rijdt naar Polen. Voor ons was het de dag van de bruggen. We zijn verschillende grote bruggen gepasseerd. Die Noren kennen wat van bruggen bouwen. Elke keer als je een brug over moet denk je toch weer terug aan die dag dat we voor de brug stonden te wachten in de hevige wind.
Na 148 km kwamen we aan in Nordmela waar we logeerden in een voormalig schooltje. Onze kamer was de vroegere leraarskamer. Onze gastvrouw Kari vertelde dat haar man en kinderen hier naarschool hadden gegaan en toen de school te koop kwam hebben zij die gekocht omdat ze niet wilde dat er weer zo’n rijke Rus alles opkocht.
Maandagmorgen weeral vroeg uit de veren want de ferry in Andenes vertrok om kwart voor negen en die wilden we wel halen want anders was het pas om 13 uur dat we over konden zetten. De overzet van Andenes naar Gryllefjord duurde anderhalf uur.
In Gryllefjord moesten we al direct over een brug en daarna een tunnel. Het was de dag van de tunnels. Lange, korte en half open tunnels, hoeveel het er waren weet ik niet meer. Aan het begin van elke tunnel stond een rode knop waar de fietsers op moesten drukken. Wij veronderstellen dat dat was om het licht aan te doen want die tunnels waren altijd goed verlicht. Onderweg reden we voorbij een trollenpark met allerlei beelden in de tuin en op het dak. En er was natuurlijk ook het bijhorend souvenierwinkeltje waar je ook iets kon drinken. Het zag er heel gezellig uit. Daar ontmoeten we ook nog een paar Noorse dames die van de Noordkaap naar Bodø fietsten. Het was heel de voormiddag goed weer geweest zodat we zelfs in een t-shirt konden rijden. Maar ‘s middags veranderde het weer en begon het te regenen. Niet veel maar het voelt dan direct veel kouder. We vonden geen droog plaatsje om iets te eten en hebben dan onder een grote dakoversteek onze boterhammen opgegeten. Soms was het weer even droger maar dat duurde niet lang. Om half zes hadden we een expressboot van Lynsnes naar Tromsø. We waren daar een half uur eerder en mochten van de winkeldame in een zithoekje van haar winkel wachten. Goed warm en beschut tegen regen en wind. Toen we in Tromsø aankwamen was het echt aan ‘t regenen. Vlug nog inkopen gedaan voor het avondeten en dan naar de camping.
Deze morgen was het goed weer toen we opstonden en het beterde nog toen we aan het fietsen waren. Al vlug konden we onze fleece vesten uitdoen. We moesten ook nog een kilometer of 8 langs de E8. Een tamelijk drukke weg en dan is het plezierig als je weer langs de landelijke wegen kunt fietsen. Om 11.40 zaten we op de ferry van Breivikseidet naar Svensby. Hier zaten we goed om onze boterhammen te eten en daardoor konden we direct doorfietsen naar de volgende ferry want die vertrok om 13.20 in Lingseidet. Dat was 22km verder en na een ritje met een flink tempo waren we daar reeds om vijf na 1. De boot lag al klaar maar om één of andere reden vaarde deze niet uit. We moesten wachten tot kwart na twee. We hadden een paar honderd meter voor we bij de kade kwamen een mooi parkje gezien dus reden we daar naar toe. Daar konden we even op een bankje zitten uit de wind. Tegen kwart na twee reden we terug naar de kade maar daar aangekomen voer de ferry weg om plaats te maken voor een andere die dan eerst nog gelost moest worden en dan kon de eerste terug aanleggen. Het was reeds over half drie voor we vetrokken. De ferry deed er ook langer over dan verwacht. Terug op de fiets en richting Sørkjosen. Toen we bijna daar waren stonden we voor een tunnel die we niet door mochten. Tegelijk met ons waren daar ook Italianen en die waren zo vriendelijk om ook onze fietsen op te laden en door de tunnel te brengen. Zij waren met een mobilhome en rijden ook naar de Noordkaap. Als we niet met hen hadden kunnen meerijden hadden we 10 km om moet rijden bergop. Ze vroegen of wij de zussen waren van Tom Boonen want ze hadden ons daags daarvoor ook al zien fietsen. Iemand anders had ook al eens gevraagd of we de zussen waren van Eddy Merckx. Wie weet wie of wat zien we morgen weer.
Groetjes van de fietsmadammen