Valga - Räpina - Kallaste
Blijf op de hoogte en volg Rita en Anita
14 Juni 2015 | Estland, Kallaste
Gisterochtend bij het ontbijt vertelde de gastvrouw van de b&b dat ze jarig was want ze was haar ijskast aan het volladen met wijn. Dat wordt een ontbijt met cava dachten wij nadat we haar uitvoerig in allerlei talen hadden gefeliciteerd. Maar nee hoor, er kwam zelfs nog geen glaasje fruitsap op tafel. Inpakken en doorrijden dan maar. Na enkele kilometers was de weg opengebroken voor wegenwerken. 10 kilometer door de steenslag daarna geen slechte wegen meer gehad. In Möniste zagen we ook nog een beer met jongen (zie foto). De omgeving werd afgewisseld door bossen velden en weilanden, hier en daar een huis, een boerderijtje en een dorpje. Wat klimmen en dalen en toen waren we al in Räpina. 's Avonds lekker buiten op het terras gegeten.
Deze morgen was het al warm toen we vertrokken. Het was zeer rustig op de baan. Na een uurtje fietsen kwamen we een Duits koppel tegen uit Munster. Zij reden van Tallin naar Klaipeda Litouwen. Wel zagen we meer fietsers met een koersfiets. Zo werden we ingehaald door een man die we een half uur daarvoor tegengekomen waren. Hij vertelde ons dat we nog één helling voor de boeg hadden voor we in Tartu kwamen. Veel van die wielertoeristen rijden geen toer maar gewoon dezelfde weg heen en terug, gewoon omdat er verder geen verharde wegen zijn. 's Middags hebben we gepicknickt aan de oever van de Emajõgi in Tartu. Tartu is de tweede grootste stad van Estland met 102.000 inwoners. Het is een universiteitsstad. Er zijn hele goede fietspaden aangelegd in Tartu en daar wordt veel gebruik van gemaakt. Na de middag reden we verder naar het Peipsi Järv. Dit is de grootste binnenzee in Europa. De grens met Rusland loopt midden door dit grote meer. We fietsten door de dorpjes Varnja, Kasepää en Kolkja. Oude Russisch vissersdorpen met Russisch Ortodoxe gelovigen als inwoners. Onderweg zagen we langs de stoffige straatkant een rek waarop vis te drogen hing. Toen we bijna in Kallaste waren had ik de coördinaten van de hostel in mijn gps ingegeven. Tot nu toe had ons dat tot op de meter juist naar onze bestemming geleid. Maar nu stonden we daar ineens in the middle of nowhere bij mensen voor hun deur. We hadden wel door dat dat van geen kanten klopte. De vrouw des huizes sprak alleen Ests maar de man kon wat Duits. Het bleek dat we nog een kilometer of drie verder moesten. Na nog wat gebabbeld te hebben zei hij dat we nog even moesten wachten. Zijn kleindochter kwam ons nog 6 augurken brengen uit hunnen hof. Met de wensen voor een goede reis fietsten we dan verder. Wat verder zagen we een bord staan van de hostel waar we geboekt hadden. We werden zeer vriendelijk ontvangen en kregen al gelijk toeristische informatie. We zijn vanavond eens door het dorp gewandeld en de rode rotsen gaan bekijken, waarover ze gesproken had alsook het Russisch Ortodoxe kerkhof. We hebben een kamer met zicht op zee, 10 meter van het water. Er was slecht weer voorspeld voor deze namiddag. Het is pas een beetje beginnen regenen rond een uur of 6, een halfuurtje maar. We hebben ook de kaap van de 2000 kilometer overschreden. Nog een kleine 400 te fietsen.
Dat was het dan weer voor vandaag
Groetjes
Rita en Anita.
Deze morgen was het al warm toen we vertrokken. Het was zeer rustig op de baan. Na een uurtje fietsen kwamen we een Duits koppel tegen uit Munster. Zij reden van Tallin naar Klaipeda Litouwen. Wel zagen we meer fietsers met een koersfiets. Zo werden we ingehaald door een man die we een half uur daarvoor tegengekomen waren. Hij vertelde ons dat we nog één helling voor de boeg hadden voor we in Tartu kwamen. Veel van die wielertoeristen rijden geen toer maar gewoon dezelfde weg heen en terug, gewoon omdat er verder geen verharde wegen zijn. 's Middags hebben we gepicknickt aan de oever van de Emajõgi in Tartu. Tartu is de tweede grootste stad van Estland met 102.000 inwoners. Het is een universiteitsstad. Er zijn hele goede fietspaden aangelegd in Tartu en daar wordt veel gebruik van gemaakt. Na de middag reden we verder naar het Peipsi Järv. Dit is de grootste binnenzee in Europa. De grens met Rusland loopt midden door dit grote meer. We fietsten door de dorpjes Varnja, Kasepää en Kolkja. Oude Russisch vissersdorpen met Russisch Ortodoxe gelovigen als inwoners. Onderweg zagen we langs de stoffige straatkant een rek waarop vis te drogen hing. Toen we bijna in Kallaste waren had ik de coördinaten van de hostel in mijn gps ingegeven. Tot nu toe had ons dat tot op de meter juist naar onze bestemming geleid. Maar nu stonden we daar ineens in the middle of nowhere bij mensen voor hun deur. We hadden wel door dat dat van geen kanten klopte. De vrouw des huizes sprak alleen Ests maar de man kon wat Duits. Het bleek dat we nog een kilometer of drie verder moesten. Na nog wat gebabbeld te hebben zei hij dat we nog even moesten wachten. Zijn kleindochter kwam ons nog 6 augurken brengen uit hunnen hof. Met de wensen voor een goede reis fietsten we dan verder. Wat verder zagen we een bord staan van de hostel waar we geboekt hadden. We werden zeer vriendelijk ontvangen en kregen al gelijk toeristische informatie. We zijn vanavond eens door het dorp gewandeld en de rode rotsen gaan bekijken, waarover ze gesproken had alsook het Russisch Ortodoxe kerkhof. We hebben een kamer met zicht op zee, 10 meter van het water. Er was slecht weer voorspeld voor deze namiddag. Het is pas een beetje beginnen regenen rond een uur of 6, een halfuurtje maar. We hebben ook de kaap van de 2000 kilometer overschreden. Nog een kleine 400 te fietsen.
Dat was het dan weer voor vandaag
Groetjes
Rita en Anita.
-
14 Juni 2015 - 22:19
Roger:
Anita en rita,
als ge de 2000 hebt bereikt dan zit de vakantie er ver op, knap van jullie en van het dagelijks verslag ook
Die beer is dat echt of een stambeeld?
ik zou toch maar oppassen als hij echt is, hij içs toch zooooo groot
de groeten van een GTFer
Roger -
14 Juni 2015 - 23:24
Elza En Luc:
Allez, allez, de laatste kilometers zijn in zicht en dan is het na het zware werk echt vakantie.
Geniet nog van al het moois dat je te zien krijgt en zie dat ge veel kunt vertellen.
Hier alles zijn gewone gangetje.
De groetjes van de stappers en van ons.
Groetjes Elza en Luc -
15 Juni 2015 - 12:57
Birgit & Joris:
Hallo Rita en Anita (de vrolijke fietsers :-),
Ik heb dagelijks jullie verhalen al gevolgd (maar had nog niet gereageerd).
Amai wat een prestatie weeral en precies zonder al te veel moeilijkheden. Jullie zijn echte TOPfietsers. (ik hoop dit na de zomer ook te kunnen zeggen).
Amuseer je nog de laatste dagen en ik ben benieuwd naar de verhalen !!
Groetjes,
Joris & Birgit -
15 Juni 2015 - 15:21
Jo Bolssens:
Rie en Anita
Vandaag heb ik van mijn hart een steen gemaakt. Met andere woorden ik heb het gras afgedaan. De frambozen zijn helemaal nog niet rijp er zijn er enkele die en rode kleur hebben maar niet te eten. Zo zuur. De Passiflora Cuerulea begint in bloei te komen,gisteren een bloem vandaag zijn het er reeds drie. Ik hoop dat die passiebloemen hun bloeitijd niet voorbij is voor dat gij thuis bent. Die bloemen zijn prachtig,nie te doen.Voor de rest is hier alles rustig en gaat alles zijn gewone gangetje.Noch een week te gaan en dan ben je weer thuis. Ik hoop van harte dat jullie noch een zalige tijd bij die russen mogen beleven. TOT GAUW.
JOKE -
16 Juni 2015 - 10:25
Aldiman:
Alweer een stuk dichter bij jullie bestemming. Fantastisch hoe ge er steeds in slaagt om de kilometers weg te vreten.
Doe zo nog wat voort, het einde is al in zicht.
Het weer is hier wel goed, niet te warm dankzij de steeds terugkerende noorderwind.
Groetjes en tot horens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
